شعر خورستان و در وجه خاصتر آن شعر زنان، با گرهخوردگی به تحولات سیاسی اجتماعی و فرهنگی به نموداری زنده و ملموس از وقایع عینی جهان اطراف بدل شده است. نموداری که با ترسیم اندیشههای انتقادی، اجتماعی، توجه به معیارهای زنانه به همراه ویژگیهای مستقل سبکی، کاربرد امکانات تازه در زبان و دستیابی به زیباییشناسی نوین، چشمانداز متفاوتی را در حوزة شعر زنانه در ایران گشوده است. در این کتاب اشعار زنان شاعر خوزستانی معرفی و ارزیابی میشود که با توجه به تکثر آراء و تمایلات ادبی، به کشف افقهای تازه در ذهن و زبان نائل آمده و در حوزههای متنوع زبانی، سبکهای متفاوتی را آزمودهاند.